Propozycje rozwiązań prawnych:

1. Obniżenie wieku pełnoletniości do 15 lat z pozostawieniem wymogu ukończenia 18 lat do uzyskania zezwolenia na posiadanie broni palnej i przyznaniem niektórych praw autonomicznych przed pełnoletnością

2. Prawa autonomiczne przed pełnoletnością:

a/ decydowania z którym rodzicem zamieszka w razie ich rozstania. 13-latek składałby pisemną deklaracja, który miałaby znaczenie prawne. Zdanie małoletniego od 9 roku życia również byłoby decydujące, jeśli przesłuchujący go psycholog nie wniósłby uargumentowanych zastrzeżeń. W razie ich wniesienia sąd musiałby w orzeczeniu końcowym przytoczyć powody, dla których nie uwzględnił racji dziecka. Natomiast kontakt z drugim rodzicem powinien być zawsze wyłącznym prawem dziecka. Mogłoby ono więc w ogóle odmówić chęci takich spotkań. Terminy odwiedzin dziecka z rodzicem, u którego stale nie przebywa ustalane byłyby wyłącznie między nimi (bez udziału sądu).

b/ posiadania własnego rachunku bankowego: oszczędnościowego i oszczędnościowo-rozliczeniowego. 13-latek miałby prawo samodzielnego założenia i prowadzenia takich rachunków. Rodzice mieliby do nich wgląd wyłącznie po uzyskaniu pełnomocnictwa od dziecka. Wszystkie świadczenia związane z osobą dziecka (np. alimenty) wpłacane byłyby dla niego. Istniałby obowiązek założenia konta dla takich świadczeń, którego właścicielem byłby 13-latek. Dlatego mógłby nimi całkowicie samodzielnie dysponować. Wszystkie sprawy majątkowe związane z osobą dziecka mogłyby być natomiast rozpatrywane przez sąd na zasadach ogólnych jeszcze przed uzyskaniem przez niego pełnoletności. Należałyby do nich: sprawy o przywłaszczenie przez rodzica zarobku dziecka, czyli naruszenie, określonej w kc, zasady samodzielnego dysponowania własnym zarobkiem przez małoletniego powyżej 13 lat. Z powództwem mógłby wystąpić kurator sądu rodzinnego na wniosek małoletniego, albo sam małoletni, jeżeli ukończyłby 13 lat  i nie chciałby ustanawiać dla siebie kuratora. Obecnie zaś prawo autonomicznego rozporządzania własnym zarobkiem jest martwe, bo nie istnieje żadna procedura sądowa, która by je wyegzekwowała.  

c/ wstępu na nocne dyskoteki prowadzone przez państwo dla 13-17 latków- szerzej w rozdziale 5, dotyczącym prawa nieletnich do przebywania w nocy poza domem, zwłaszcza w klubach i dyskotekach

3. Obniżenie wieku odpowiedzialności karnej do 13 lat

- dolne i górne wysokości kar za wszystkie przestępstwa dla sprawców, którzy ukończyli 13 lat a nie ukończyli 15 lat byłyby zmniejszone o połowę.

4. Usunięcie z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pojęcia władzy rodzicielskiej i zastąpienie jej zasadą neutralności państwa w konfliktach i kłótniach rodzinnych

uzasadnienie:

Zasada, regulująca relacje rodzinne, nakazująca dziecku posłuszeństwo swemu rodzicowi powinna być zastąpiona przez zupełnie inną- neutralności państwa w konfliktach i kłótniach. To rodzic przecież jest nie tylko uprawniony, ale też zobowiązany do wychowania własnego dziecka. Nie może więc wyręczać się pomocą państwa w razie nieporozumień z wychowankiem. Tak samo jak przemoc, również konflikt czy kłótnia jest formą agresji. Jednak, w odróżnieniu od niej, kłótnia czy konflikt, ma charakter obustronny i nigdy  nie przybiera postaci agresji fizycznej. Dlatego to skonfliktowane strony powinny same się ze sobą pogodzić i znaleźć kompromis. Natomiast ingerencja państwa może jeszcze bardziej zaostrzyć agresję, zwłaszcza jeżeli co do zasady, dokonuje się ona zwykle po jednej ze stron. Tak jest w przypadku, gdy skonfliktowany jest rodzic z dzieckiem. Przyjęcie bowiem z góry wymogu posłuszeństwa swoim rodzicom sprawia, że dziecko bez względu na powód kłótni czy konfliktu, zawsze będzie występowało w roli nieposłusznego, którego państwo musi przywołać do porządku. Takie podejście nie gasi konfliktu. Może go tylko wyskalować. A jeżeli faktycznie dziecko po interwencji policji podporządkowałoby się rodzicom, to z moralnego punktu widzenia nie ma ono żadnej wartości, ponieważ zostało ono wymuszone siłą a nie przekonaniem dziecka przez rodziców do ich racji. Jeżeli natomiast to sam rodzic z dzieckiem musieliby dojść do porozumienia, nawet po bardzo ostrej kłótni, wcześniej czy później przynajmniej staraliby się znaleźć jakieś wspólne rozwiązanie konfliktu. W wielu drobnych sprawach ta zasada sprawdzałaby się we wszystkich właściwie przypadkach. Np. jeżeli rodzice nie zgadzają się na sposób, w jaki ich córka się ubiera, a jej z kolei zależy na tym, żeby wyglądać modniej, szybko powinni się dogadać. Natomiast zmuszanie może tylko spowodować u córki frustrację i zwiększyć jej gniew. Podobnie nastolatek, który wyszedł na dyskotekę bez zgody rodziców. Kiedy z niej wróci, może porozmawiać ze swoimi rodzicami i znaleźć z nimi jakieś wspólne rozwiązanie problemu. Do porozumienia się z rodzicami nastolatek nie potrzebuje eskorty policji, która na wniosek jego rodziców wymusi na nim posłuszeństwo względem nich. Omawiana zasada objęłaby także wszystkie kwestie światopoglądowe np. wyboru określonego wyznania lub bezwyznaniowości. Lepszym sposobem na wychowanie zgodnie z poglądami i wartościami określonej religii jest prowadzenie przez rodzica rozmowy z dzieckiem na tematy związane z dogmatami i etyką tej religii i próba przekonania go do nich niż arbitralne narzucanie mu własnego zdania i zmuszanie dziecka do uczęszczania na lekcje religii, co do której dziecko nie ma przekonania.

W poważniejszych sprawach, kiedy konflikt nie może być rozwiązany przez same strony, proponuję rozszerzenie zakresu mediacji rodzinnej. Oprócz możliwości prowadzenia jej między dorosłymi członkami rodziny, uczestnikami mediacji mogłyby być także małoletnie dzieci i ich rodzice. Obie strony traktowane by były na równych zasadach, jak przy każdej mediacji. Również małoletnie dziecko powinno móc zostać mediatorem, jeżeli konflikt rozgrywałby się w jego rodzinie, a jego osobę zaakceptowałyby strony tego konfliktu.   

5. Regulacje ochronne w stosunku do dzieci jako ofiar przemocy domowej: 

- obowiązkowa sterylizacja sprawcy, zakazu zbliżania się i kara więzienia; sterylizacja powodowałaby zmniejszenie wysokości kary o 1/3 w stosunku do wymierzonej przez sąd

- obowiązkowe zabranie praw rodzicielskich kobiecie, która weszłaby w związek ze sprawcą skazanym za bicie dzieci