Podział przejawów megalomanii dorosłych.

przejaw megalomanii	rodzaj sposobu realizacji poczucia wyższości	sposób przejawu megalomanii	forma megalomanii	cel megalomanii
I- w relacjach z małoletnimi (hierarchiczne formy megalomanii)
przebywanie w nocy poza domem; zabawa w klubach i dyskotekach	zapewniający bezpośrednio władzę, społeczny (prawo hierarchiczne)	1/ organizowanie rozrywki dla pijanej hołoty kosztem nastolatków, których rodzice lub wychowawcy kolonijni zmuszają do pozostania w nocy w domu albo ośrodku wczasowym - pijany motłoch robi z miasta chlew: drze mordę i straszy ludzi. Jednak zasadniczo nie kontestuje się prawa dorosłych do takiego zachowania. Za to, gdy na ulicy pojawi się spokojnie zachowujący się nieletni, wszyscy zadają jedno pytanie: „co robi nieletni w nocy poza domem” - policja zatrzymuje nieletnich i odwozi ich do domu, mimo ze nie posiada takich uprawnień (brak podstawy ustawowej). Nie zatrzymuje natomiast hałasujących meneli. Powinno być dokładnie odwrotnie: policja ma obowiązek zapewnić bezpieczeństwo, dlatego powinno wywalać schlane bydło z ulicy - media zapewniają ochronkę wizerunku pijanym menelom, gdyż w żadnym filmie, dokumencie czy reportażu nie pokazuje się pijanego człowieka. Zamiast więc napiętnować istniejącą patologiczną sytuację, próbując wywrzeć presję na zmianę społecznych zachowań, media uczestniczą w jej pogłębianiu 2/ obecność osób nieletnich na dyskotekach wywołuje irytację dorosłych, wyrażającą się poprzez sztywne zachowywanie się. Gdy wśród uczestników dyskoteki zobaczą chociaż jedną osobę poniżej 18 lat natychmiast przestają się bawić i sprawdzają czy na sali nie ma jeszcze innych osób niepełnoletnich	zakazywanie przez rodziców wychodzenia z domu swoim niepełnoletnim dzieciom, nielegalne wyłapywanie przez policję niepełnoletnich znajdujących się w nocy na ulicy, robienie ciszy nocnej na koloniach oraz w internatach, odmawianie osobom poniżej 18 lat wstępu do dyskotek i klubów, bojkotowanie dyskotek na które wpuszczane są osoby poniżej 18 lat poprzez wybieranie na miejsca swej zabawy lokali do których wstęp mają wyłącznie osoby pełnoletnie	1/ świadomym uzasadnieniem dla zakazywania małoletnim dzieciom przez rodziców wychodzenia w nocy z domu jest ochrona ich bezpieczeństwa Rodzice w szczuciu swoich dzieci odnajdują jednak przyjemność, dlatego nie chcą zmieniać zaistniałej sytuacji. Żeby chcieli- doprowadziliby do wywalenia schlanego bydła z ulicy ciągu kilku dni, a nie zrobili w tym celu nic przez kilka tysięcy lat. 2/ odmawianie wstępu osobom poniżej 18 lat do „klubów dla dorosłych” daje pełnoletnim poczucie elitarności
seks	zapewniający bezpośrednio władzę, społeczny (prawo hierarchiczne)	1/ skrajnie inna ocena moralna tych samych zachowań seksualnych w stosunku do dorosłych i niepełnoletnich. Ich akceptacji wobec dorosłych oraz oburzającej negacji w odniesieniu do młodzieży. A społeczeństwo dorosłych - publiczny seks- seks uczniów w szkolnej toalecie wywołuje oburzenie i oskarżenie o niemoralność natomiast opis publicznego seksu dorosłych przywołuje własne wspomnienia o tej formie aktywności seksualnej. - swoboda seksualna u płci żeńskiej- każda nastoletnia dziewczyna uprawiająca seks postrzegana jest przez dorosłych jak dziwka, nawet ta która sypia z jednym chłopakiem. Dorosłe kobiety cieszą się natomiast porównywalną swoboda seksualna do mężczyzn. B media Moralna dwoistość mediów budzą absolutnie wszystkie kontrowersyjne zachowania seksualne: seks grupowy, korzystanie z usług prostytutek itp. Do „wolnego seksu” przyznaje się wiec prawo wszystkim poza nastolatkami. Jeśli to oni wykroczą poza ramy tradycyjnego seksu spotykają się z druzgocącym potępieniem i oskarżeniem o niemoralność. 2/ obrażanie niepełnoletnich uprawiających seks. W odniesieniu do chłopaka dorośli formułują kpiące uwagi ośmieszające jego męskość („masz jeszcze za małego”, „skończysz zanim zaczniesz” itp.). Natomiast dziewczynę obraża się w sposób, nawiązujący do stereotypowo przypisanej kiedyś kobiecie jej roli społecznej („jesteś dziwką, skoro tak wcześnie zaczynasz”, „ilu chłopakom już dałaś”). Często także w prymitywny sposób podkreśla się, że osoba uprawiająca seks jest jeszcze dzieckiem („masz jeszcze mleko pod nosem”) albo zwraca się jej uwagę, że powinna się zająć nauką a nie seksem. 3/ zdeprecjonowanie wartości seksu niepełnoletnich. Polega na zafałszowaniu wzorca seksu nastolatków w sposób skrajnie dla nich niekorzystny. Seks nastolatków postrzegany jest w mediach jako jednorazowy, kilkusekundowy stosunek odbyty w celu utraty prawictwa/dziewictwa i pochwalenia się przed rówieśnikami przejścia inicjacji seksualnej.	pozbawianie prywatności, zaszczuwanie, ośmieszanie poprzez hejt internetowy, obrażanie	1/ zarezerwowanie niemoralnych zachowań seksualnych dla dorosłych (moralność na 3 lata) 2/ hierarchiczna obrona przez dorosłych swojej wyłączności w dziedzinie seksu poprzez ośmieszenie niedorosłości nastolatków uprawiających seks 3/ stałe powtarzający się nieprawdziwy schemat seksu młodzieży sprowadzający go do roli patologicznego i głupiego wybryku ma za zadanie wytworzyć przekonanie, ze tylko dorośli mogą uprawiać normalny seks dający im przyjemność i satysfakcję życiową, natomiast dla młodzieży jest on tylko przyczyna cierpienia, patologii i zepsucia
alkohol	zapewniający bezpośrednio władzę, społeczny (prawo hierarchiczne)	represjonizm dotyczy skrajnie szerokiego stopnia odpowiedzialności nieletniego za zakup i konsumpcję alkoholu. Nieletni ponoszą konsekwencje prawne: - za każdą nawet najmniejsza ilość wypitego/kupionego alkoholu- w stosunku do nieletnich nie obowiązuje limit 0,2 prom., do którego osoba uważana jest za trzeźwą - we wszystkich możliwych okolicznościach. Kary względem niego obejmują: zakup alkoholu, spożywanie alkoholu oraz posiadania alkoholu np. przenoszenie alkoholu w siatce - sankcje wiążą się z naruszeniem życia prywatnego nieletniego * ilość wypitego/kupionego alkoholu nie ma wpływu na wszczęcia przez policje względem nieletniego dochodzenia w sprawie o demoralizacje, chociaż może mieć wpływ na jego umorzenie * tylko z powodu wypicia/zakupu jednego piwa policjant przeprowadzi rozmowę z rodzicami, podczas której może się dowiedzieć całkiem skoro o życiu prywatnym nieletniego: o jego ocenach w szkole, o jego kolegach itp. * większość regulaminów szkol przewiduje ocenę naganna z zachowania dla uczniów pijących alkohol. Wystawienie ocena nagannej nie jest uzależnione w ogóle ani od negatywnych skutków zachowania jakie powoduje u nieletniego alkohol (przestępczość, hałasowanie na ulicy) ani nawet od częstotliwości picia czy ilości wypitego alkoholu	zaszczuwanie nieletnich, terroryzowanie ich kontrolą	pozwolenie dorosłym na upijanie się na umór i nie przestrzeganie jakichkolwiek zasad w stanie upojenia alkoholowego: darcie mordy, stanowienie zagrożenia dla innych; w konfrontacji do skrajnie represyjnej kontroli w stosunku do nieletnich oznacza iż dorośli odnajdują przyjemność okazywania swojej władzy poprzez - zaszczuwanie nieletnich, terroryzowanie ich kontrolą - pozbawienie młodzieży głębszych emocji: rozrywki, szczęścia i innych większych doznań celem zarezerwowania ich wyłącznie dla dorosłych
ubiór i wygląd u płci żeńskiej	zapewniający bezpośrednio władzę, społeczny (prawo hierarchiczne)	porównywanie wyglądu nastoletnich dziewczyn ubierających się jak dorosłe kobiety do wyglądu prostytutek; obniżanie im oceny z zachowania	agresja słowna	podłożem agresji słownej jest naruszenie przez nastolatki kobiecości. Nastolatki traktowane są jak dzieci, więc również wymaga się od nich, żeby się i tak ubierały. A ponieważ ubierają się jak dorosłe- wyzywa się ich od dziwek
kreowanie wizerunku „durnego gimbusa”	nie zapewniający bezpośrednio władzy, społeczny	do stworzenia wizerunku "durnego gimbusa" służy zachowanie przemocowe nastolatków. W grupach przemocowych rzeczywiście młodzież zachowuje się błazeńsko, chamsko, dręczy siebie bez powodu. Tym niemniej zachowanie takie występuje w 10%-1/4 ogółu grup społecznych. Dorośli natomiast celowo przenieśli zachowanie przemocowe na ogół młodzieży, żeby ponabijać się z ich "bezgranicznej głupoty". Propagowanie takiej postawy służy także dziecięca energia i radość życia. Cieszenie się ze wszystkiego dorośli również uznają za przejaw głupoty i powód do ośmieszania ich jako ludzi.	ośmieszanie nastolatków	odebranie młodzieży godności; niszczenie ich wartości; dorośli robią z młodzieży idiotów i głupków, żeby samemu mogli się poczuć bardzo mądrzy
bicie w celach wychowawczych	zapewniający bezpośrednio władzę, indywidualny	Ubezbronnienie dziecka. Ubezbronnieniu służy racjonalizacja relacji-  ustawianie się dorosłego w pozycji autorytetu. Ponieważ autorytet opiera się na nie możliwej do zakwestionowania „wielkości”, dążenie do osiągnięcia całkowitego podporządkowania obejmuje nie tylko niszczenie wszelkich przejawów nieposłuszeństwa, ale nawet mówienia jakichkolwiek złych rzeczy o „autorytecie”, za jego plecami. Ubezbronnienie dziecka zmierza więc zarówno do całkowitego narzucenia mu własnej woli, jak i wykorzeniania w nim niejawnego chociażby sprzeciwu wobec takiego traktowania siebie przez „autorytet”	dorosły mając całkowitą władzę może uderzyć dziecko kiedy ma ochotę, za co ma ochotę. Nieletni nie może przejawiać żadnego oporu i musi bezwolnie poddać się władzy dorosłego. W przypadku natomiast prób bronienia się dorosły reaguje wzmożeniem agresji	zaspokojenie swojej potrzeby władzy i wyższości poprzez całkowite ubezbronnienie dziecka
kontrola wychowawcza	zapewniający bezpośrednio władzę, indywidualny	-kontrola represyjna przejawia się w systematycznym szczuciu dziecka i nastolatka - kontrola bez wiedzy dziecka- polega na przeszukiwaniu prywatnych rzeczy dziecka: telefonów komórkowych, komputera, tornistra itp. W ten sposób rodzice uzyskują wiedzę o dziecku"za jego plecami" - skłonienie dziecka do mówienia rodzicom o wszystkich aspektach swojego życia pod kamuflażem "dobrych relacji”	stanowienie nakazów i zakazów, mających charakter represyjny np. zakaz posiadania telefonów komórkowych przez uczniów.	kontrola wychowawcza służy całkowitemu podporządkowaniu sobie dziecka, przejęciu panowania nad wszystkimi sferami jego życia i decydowania o ich każdym aspekcie.
trywializowanie problemów nastolatków	nie zapewniający bezpośrednio władzy, społeczny	- przemoc rówieśnicza- odbierana jest jak dziecinada, głupie żarty. Czyli coś błahego, czym ofiara nie powinna się przejmować - miłość przed 18 rokiem życia- utożsamiana jest w kulturze z tzw. „pierwszą miłością”: szczeniacką, krótkotrwałą i nieistotną - samobójstwo- zdarzają się ludzie do tego stopnia przekonani o bezproblemowości życia młodzieży, że gdy nie znają w ogóle przyczyny popełnienia samobójstwa snują własne domniemania, że młody człowiek targnął się na życie, bo nie dostał od rodziców telefonu komórkowego	gadanie w stylu: na co oni narzekają, skoro mają wszystko pod nosem	dorośli wszelkie problemy nastolatków traktują jako błahe, żeby uznać za ważne tylko swoje własne problemy
wyzywanie dziecka obraźliwymi określeniami np. gówniarz, smarkacz, gnojek	nie zapewniający bezpośrednio władzy, indywidualny	nazywanie dziecka gówniarzem, smarkaczem, gnojkiem	obrażanie, poniżanie	stanowi wyraz pogardy dla dziecka jako człowieka. Dorosły używający takich określeń, uważa się za „Wielkiego Cosia”, a w rzeczywistości sam jest nic nie wart
zabranianie dziecku przerywania rozmowy dorosłych	nie zapewniający bezpośrednio władzy, indywidualny (deprecjacja wychowawcza)	stawianie dorosłych na piedestał a dziecka poniżej poziomu ich podnóżka	mówienie dziecku, że gdy dorośli rozmawiają, ma im nie przeszkadzać	dorośli są tak ważni, że dziecko nawet na chwilę nie może przerwać im rozmowy, komunikując swoją wolę lub potrzebę
celowe obniżanie dziecku standardu  życia poprzez nie kupowanie mu wymarzonych rzeczy	nie zapewniający bezpośrednio władzy, indywidualny (deprecjacja wychowawcza)	celowe obniżanie dzieciom standardu ich życia poprzez nie kupowanie im wymarzonych rzeczy	celowe obniżanie dzieciom standardu ich życia poprzez nie kupowanie im wymarzonych rzeczy	dorośli krytykują prezentowanie gadżetów małoletnim, bo to ich musi być stać na absolutnie wszystkie rozrywki i przyjemności
II- w relacjach społecznych (degradacyjne formy megalomanii)
deprecjacja sukcesu ludzi bogatych	degradacyjny	wyrażanie poglądów, że: osoby bogate doszły do majątku w sposób nieuczciwy- złodzieje, kombinatorzy”; uzyskanie dobrej pracy jest kwestią układów „pleców”; zarobienie dużych pieniędzy wynika z przypadku lub szczęścia	wyzywanie bogatych od złodziei i kombinatorów	obniżenie rangi sukcesu pozwala każdemu człowiekowi z warstwy niższej poczuć się równie wybitnym co ludzie wykonywający najlepiej opłacane zawody.
porównywanie swoich zarobków z zarobkami osób pracujących w nieporównywalnie lepiej opłacanych zawodach	degradacyjny	zadawanie pytań w stylu „dlaczego zarabiam znacznie mniej od Roberta Lewandowskiego”.	zadawanie pytań w stylu „dlaczego zarabiam znacznie mniej od Roberta Lewandowskiego”.	podwyższenie własnej rangi ekonomicznej
III- niehierarchiczne formy megalomanii
potrzeba spełniania wszystkich zachcianek	niehierarchiczny	powtarzanie zwrotu „nie przeżyję za płacę minimalną”. Konieczność ograniczenia wydatków na rozrywki i rezygnacja z wczasów nazywana jest śmiercią głodową	rozpieszczenie	mówienie, że się nie przeżyje za płacę minimalną jest demonstracją własnego rozpieszczenia. Tylko kompletny rozpieszczony bachor może bowiem „ umrzeć z głodu”, bo nie stać go na wczasy albo paczkę papierosów dziennie. Jak nie stać na wyjazd na Ibizę to się nie wyjeżdża a nie lamentuje, że ambulans trzeba wezwać.
potrzeba spełniania wszystkich zachcianek	niehierarchiczny	insynuowanie, że losowanie totolotka jest ustawione	podejrzenie ustawienia losowania totolotka	podejrzenie ustawienia losowania totolotka związane jest z podejściem „ Nie ważne, że prawdopodobieństwo trafienie +6+ wynosi 1:14 milionów. Jak gram to muszę wygrać! A jeśli przegrywam- znaczy, że losowanie jest ustawione”.
przekonanie o własnej erudycji	niehierarchiczny	insynuowanie, że uczestnicy teleturnieju znają pytania	podejrzenie znajomości pytań przez uczestników teleturnieju	pogląd, że uczestnicy teleturnieju znają pytania był wyrażany odnośnie trudniejszych edycji „Milionerów”. Widzowie nie dopuszczali możliwości, że mogli mieć mniejszą wiedza od nich. A jeśli mieli- znaczy, że uczestnicy znali pytania.
IV- poglądy wyrażane przez psychologów w stosunku do małoletnich
odhumanizowanie młodzieży	zapewniający dorosłym władzę oraz poczucie wyższości nad dziećmi i młodzieżą	naznaczenie całej osobowości nastolatków mechanizmem przemocowym ich grupy rówieśniczej. Umożliwiło to kontestację istnienia u młodzieży świadomości i autonomii woli oraz uznanie, że są nimi obdarzeni wyłącznie osoby dorosłe. Kontestacja świadomości doprowadziła z kolei do całkowitego pozbawienia nastolatków możliwości decydowania o własnym losie i skazania ich na totalitarną w swojej istocie kontrolę rodziców	niszczenie nastolatkom ich wartości i godności	odtworzenie właściwego wszystkim dorosłym schematu pozbawienia nastolatków wolności i godności celem przyznania tych wartości na wyłączność dorosłych.
V- nienawiść do pedofili
nienawiść do pedofili	prześladowczy	Rodzice w sytuacji gdy sami układają relacje intymne ze zboczeńcem bez większych wyrzutów sumienia zgadzają się znienawidzonemu w innych warunkach pedofilowi na rujnowanie psychiki urodzonemu przez siebie dziecku. Podobnie dzieje się z pedofilami w sutannach- w czasach gdy duchowieństwo utożsamiano z autorytetem kościoła, ich przestępcze czyny przez rodziców molestowanych chłopców nie były zgłaszane na policję, a obecnie już są. W reakcji emocjonalnej odrazy prawdziwa jest wyłącznie nienawiść wobec pedofila. Natomiast motywacja niesienia pomocy dziecku jest mniejsza niż władza nad nim.	- linczowanie pedofili - gwałcenie pedofili w więzieniach i wyrażanie społecznego poparcia dla takich gwałtów	Pedofile najpełniej zaspokajają u dorosłych potrzebę wyższości do zdegradowanej społecznie grupy, a jej emocjonalną racjonalizację stanowi obowiązek ochrony dziecka przed krzywdą. Druga motywacja nie może być realizowana w sprzeczności z pierwszą. Jeśli więc sprawcą pedofilii jest osoba obca- społeczeństwo dorosłych zachowuje się wobec niego skrajnie agresywnie. Gdy natomiast molesterem jest własny ojciec (ojczym) dziecka matki prawie nigdy nie zawiadamiają organów ścigania. Dorośli postępują tak, bo ich psychika jest ukierunkowana na demonstrowanie swojej wielkości, a relacja wychowawcza najpełniej służy realizacji tej potrzeby. Rodzice mogą wyłącznie zmieniać życie dzieci. Natomiast Psychopaci Własnej Wielkości na pewno nie pozwolą dzieciom zmieniać ich życia. Odraza do molestowania dzieci jest więc fałszem motywacyjnym, służącym dorosłym do zaspokajania własnych żądz przemocowych. Zdziczała agresja pojawia się u nich do zupełnie obcego człowieka, z powodu skrzywdzenia dziecka, którego w ogóle nie znają, natomiast molestowanie swojego dzieciątka przez partnera, nawet nie prowadzi do rozpadu ich związków.