alkohol i inne używki

1. Patologia w zakresie wieku sprzedaży alkoholu prawa tworzy skrajna represyjność polskiego ustawodawstwa antyalkoholowego, przejawiającego się w ustaleniu zbyt wysokiej granicy wiekowej na sprzedaz alkoholu oraz we współodpowiedzialności nieletniego za sprzedaż
A. ustalenie zbyt wysokiej granicy wiekowej na sprzedaż alkoholu
Jestem za obniżeniem wieku sprzedaży alkoholu piwa do 15-16 lat. Swój pogląd uzasadnię w formie kontrargumentacji do popularnych i kłamliwych mitów, których używają zwolennicy utrzymania obecnej regulacji prawnej w tej kwestii.
mit pierwszy: we wszystkich państwach alkohol może być legalnie sprzedawany wyłącznie pełnoletnim
W 11 krajach europejskich piwo i wino sprzedawane są legalnie osobom poniżej 18 lat (w 9 państwach od 16 lat, w 2- od 17 lat). W 3 z nich 16-latek może kupić nawet wódkę.
Państwa, w których 16-latek legalnie może kupić piwo i wino:
1/ Austria (w prowincjach: Wiedeń, Burgenland i Lower Austria- każdy rodzaj alkoholu)
2/ Belgia
3/ Dania (do 16,5% objętości- w sklepach); w pubach- od 18 lat każdy rodzaj alkoholu
4/ Gruzja- każdy rodzaj alkoholu
5/ Niemcy
6/ Liechtenstein
7/ Luksemburg- każdy rodzaj alkoholu
8/ Mołdawia- każdy rodzaj alkoholu
9/ Szwajcaria (do 15% objętości)
Państwa, w których wiek sprzedaży wynosi 17 lat (każdy rodzaj alkoholu):
1/ Cypr
2/ Malta
źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Legal_drinking_age  
mit drugi: wpływ picia alkoholu na organizm niepełnoletnich jest większy niż u osób dorosłych.
Przeprowadzone badania pokazują, że bardziej negatywne skutki alkohol wywiera jedynie na mózg osób poniżej 15 roku życia. Picie alkoholu przez 15-17 latków jest więc bezpieczne dla ich zdrowia źródło: https://dziecisawazne.pl/12-15-18-lat-kiedy-moge-dac-dziecku-lampke-wina/ 
mit trzeci: legalna dostępność nieletnich do alkoholu zwiększa problem alkoholizmu.
Nie ma zależności między ustalonym przez prawo wiekiem sprzedaży alkoholu, a częstotliwością występowania nałogu alkoholowego. W krajach, w których wiek ten został ustalony na 16 lat ilość alkoholików nie jest większa niż w państwach, w których alkohol może być sprzedawany dopiero 18-latkom. W Polsce, gdzie wiek sprzedaży został prawnie ustalony na 18 lat liczba osób uzależnionych od alkoholu jest większa niż w pięciu krajach: w Szwajcarii, Belgii, Niemczech, Austrii i Danii w których alkohol jest legalnie dostępny od 16 roku życia (w Szwajcarii- 8,1%, w Austrii- 7,5%; w Belgii- 5,4%; w Niemczech-5,4%; w Danii:4,8%; natomiast w Polsce- 8,4%). Patologicznych skutków społecznych nie powoduje dostęp niepełnoletnich do alkoholu tylko niekontrolowane picie przez dorosłych- nietrzeźwi popełniają w Polsce 70% spośród 1,5 mln przestępstw.
źródło:  http://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/448734,alkoholicy-w-polsce-i-europie-gdzie-jest-najwiecej-uzaleznionych-od-alkoholu.html 
mit czwarty: picie alkoholu przez nieletnich generuje większą patologię niż picie alkoholu przez dorosłych.
We wszystkich 9 krajach Europy, gdzie legalny wiek sprzedaży alkoholu został ustalony na 16 lat, porównując poziom przestępczości poalkoholowej dwóch dowolnych roczników konsumentów od 16 roku życia wzwyż, przestępczość ta w skali ogólnospołecznej jest zawsze najniższa wśród roczników niepełnoletnich (16-17 lat). Dorośli, żeby byli ludźmi odpowiedzialnymi kontrolowaliby poziom swojego picia, by nie narażać siebie ani innych na konsekwencje. Jest jednak zupełnie odwrotnie- chlają na umór nie zwracając uwagi jak się zachowują pod wpływem alkoholu. Naturalna u dorosłych megalomania powoduje bowiem przekonanie, że mogą robić wszystko, a żadne granice ich nie obowiązują. Państwo nie wywalając z ulicy schlanej, drącej się hołoty utwierdza tylko dorosłych w tym poczuciu, co skutkuje potężnym wzrostem przestępczości- ok. 2/3 przestępstw przemocowych: zabójstw, gwałtów i pobić popełniają ludzie pod wpływem alkoholu. Osoby nieletnie piją natomiast znacznie mniej, bo znają umiar. W krajach, w których 16-17 latkowie mogą legalnie kupić alkohol, udział pijanych nieletnich przestępców w ogólnym poziomie przestępczości nieletnich jest znacznie mniejszy niż wśród dorosłych. Dorosłość w kwestiach, w których realizacja własnych praw może zagrażać zdrowiu lub bezpieczeństwu innych, wcale więc nie oznacza większej odpowiedzialności, a wręcz przeciwnie- większe rozbeszczelnienie.     

B. współodpowiedzialność nieletniego za sprzedaż.
W Polsce, w przeciwieństwie do innych krajów za złamanie zakazu, poza sprzedawcą odpowiada także nieletni; represjonizm dotyczy skrajnie szerokiego stopnia tej odpowiedzialności; nieletni ponoszą konsekwencje prawne:
1/ za każdą nawet najmniejsza ilość wypitego/kupionego alkoholu- w stosunku do nieletnich nie obowiązuje limit 0,2 prom., do którego osoba uważana jest za trzeźwą. Limit alkoholu nie ma dużego wpływu na zakres odpowiedzialności:
2/ we wszystkich możliwych okolicznościach. Kary względem niego obejmują: zakup alkoholu, spożywanie alkoholu oraz posiadania alkoholu np. przenoszenie alkoholu w siatce
3/ sankcje wiążą się z naruszeniem życia prywatnego nieletniego.
- ilość wypitego/kupionego alkoholu nie ma wpływu na wszczęcia przez policje względem nieletniego dochodzenia w sprawie o demoralizacje, chociaż może mieć wpływ na jego umorzenie. Samo rozpoczęcie dochodzenia wiąże się jednak z koniecznością przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, który dotyczy życia prywatnego nieletniego. Nieletni przyłapany przez policjanta na przenoszeniu w siatce zostaje z inwigilowany. Tylko z powodu wypicia/zakupu jednego piwa policjant przeprowadzi rozmowę z rodzicami, podczas której może się dowiedzieć całkiem skoro o życiu prywatnym nieletniego: o jego ocenach w szkole, o jego kolegach itp.
4/ jeszcze większe kary dla nieletniego groza ze strony szkoły. Większość regulaminów szkol przewiduje ocenę naganna z zachowania dla uczniów pijących alkohol. Wystawienie ocena nagannej nie jest uzależnione w ogóle ani od negatywnych skutków zachowania jakie powoduje u nieletniego alkohol (przestępczość, hałasowanie na ulicy) ani nawet od częstotliwości picia czy ilości wypitego alkoholu- co już jest w ogóle chamskim absurdem. W praktyce represyjne konsekwencje (wezwanie rodziców, prace na rzecz szkoły, rozmowa z dyrektorem) spotykają nawet ucznia przyłapanego na wypiciu chociażby jednego piwa. Nierzadko tez uczeń pijacy alkohol wyrzucany jest ze szkoły, mimo iż nigdy nie zachowywał się agresywnie pod jego wpływem.
2. używki jako czynnik hierarchii:
a/ alkohol 
Walka o maksymalne ograniczenie dostępności alkoholu wśród nieletnich koncentruje się głównie na sprzedawcach, gdyż to od nich zależy bezpośrednio zależy przestrzeganie ustawodawstwa antyalkoholowego w zakresie wieku sprzedaży. Sposobem są częste kontrole w sklepach i odbieranie koncesji na sprzedaż alkoholu tym z nich, które łamią zakaz. Dużą rolę w utrzymaniu w społeczeństwie braku przyzwolenia na sprzedaż alkoholu osobom małoletnim odgrywają kampanie promocyjne, w których zachęca się dorosłych stojących w kolejce sklepowej do reagowania w przypadku, gdyby w jego obecności, nieletni próbował kupić alkohol. Prewencja antyalkoholowa wobec dorosłych w zakresie ograniczenia skutków nocnego upijania się na mieście nie jest jednak w ogóle stosowana. Mimo, że osoby nieletnie piją znacznie mniej niż dorośli i stanowią w związku nieporównywalnie mniejsze zagrożenie dla bezpieczeństwa innych, wszelkie kampanie i działania prewencyjne kierowane są na zwalczanie picia przez niepełnoletnich. Mniejsze skutki konsumpcji alkoholu przez nieletnich w zakresie przestępczości nie mają więc żadnego przełożenia na postępowanie instytucji państwowych i organizacji pozarządowych. Zachowanie policji i państwa potwierdza hierarchiczny charakter alkoholu- państwo nie wywala schlanych, drących mordę dorosłych z ulicy utwierdzając ich w poczuciu bezczelności, natomiast niepełnoletnim, w razie przyłapania na wypiciu jednego piwa, obniża się oceny z zachowania i wszczyna przeciwko nim postępowanie policyjne. Oprócz, przedstawionych przeze mnie reakcji państwa, warto zaznaczyć, że alkohol jako czynnik utrzymujący hierarchię, budzi też agresywną reakcję słowną dorosłych w stosunku do niepełnoletnich, którzy go spożywają. Najczęściej w takich przypadkach oskarża się młodzież o demoralizację i złe ich wychowywanie przez rodziców. Natomiast bezpośrednio w stosunku do małoletniego formułuje się nieprzyjemną w odbiorze uwagę, że powinien pić mleko zamiast piwa. 

b/ inne używki 

Oprócz alkoholu z używek hierarchiczne znaczenie posiadają także papierosy. Jednak znaczenie wyrobów nikotynowych w utrzymaniu systemu jest mniejsze niż alkoholu. Potwierdza to brak sankcji w kodeksie karnym za przyczynienie się do uzależnienia małoletniego od papierosów, przy jednoczesnej karalności za rozpijanie takiej osoby. Również znaczenie wychowawcze zakazu palenia jest mniejsze. Świadczy o tym zapis w większości regulaminach szkolnych o większym obniżeniu oceny z zachowania (do nagannej) w przypadku przyłapania ucznia na spożyciu alkoholu niż w stosunku do ucznia, naruszającego zakaz palenia, któremu groziłaby co najwyżej ocena nieodpowiednia. Czynniki hierarchii tworzą wyłącznie te dwie omówione przeze mnie używki tj. alkohol i papierosy. Nie zaliczają się do niej natomiast ani kawa ani napoje energetyczne. Z zupełnie innych względów niż napoje kofeinowe hierarchii społecznej nie wyznaczają również narkotyki ani dopalacze. Dzieje się tak gdyż zdecydowana większość dorosłych opowiada się za całkowitym zakazem ich dostępności dla wszystkich osób bez względu na ich wiek. 
zaniedbanie= wolność
Zaniedbanie jest tożsame znaczeniowo z pojęciem wolność. Różnica polega jedynie na tym, kogo owa wolność dotyczy. Dla człowieka dorosłego wolność ma absolutnie szczególne miejsce w jego aksjologii. Daje mu ona godność; jej pozbawiony- czuje się nikim. System wychowawczy opiera się na niszczeniu tych dwóch największych, dających człowieczeństwo wartości- wolności i godności dla ich wyłącznej rezerwacji dorosłym. Wychowanie jest całkowitym przeciwieństwem tych wartości- opiera się na maksymalnym i pełnym zaszczuciu wszystkich nieletnich. Wśród 1,5 miliona nastolatków znajdą się jednak i Ci, którzy z wolności korzystają. W przeciwieństwie do osób dorosłych, którzy wolność mają zapewnioną, wolność nastolatków jest kwestią przypadku. Żyją jak chcą, bo akurat ich rodzice im na to pozwalają. Ich rozrywka, sposób spędzania wolnego czasu nie różni się niczym od studentów. Można zatem powiedzieć, że ciągłe zachlywanie się jest czymś zupełnie naturalnym dla ludzi w młodym wieku, sztucznie podzielonych przez pełnoletność. Libacje alkoholowe niekontrolowanych nastolatków są dokładnym odzwierciedleniem tych, występujących w środowisku akademickim, kopią studenckiego stylu bycia. Z mojej ankiety, zamieszczonej w 4 rozdziale pracy, wypływa bowiem następujący wniosek: motywacja życia ciągłymi, niekończącymi się imprezami wśród 16-17 latków jest taka sama jak u studentów: oni nie są zagubieni, tylko dobrze się bawią. (zob. https://pl.toluna.com/polls/8573418/Czy-prowadzi%C5%82e-a-%C5%9B-studencki-styl-%C5%BCycia%2c-maj%C4%85c-16-17-lat?mode=results&infog=true ). Studenckie zachowanie nastolatków psycholodzy nieprawidłowo mylą z problemami emocjonalnymi, spowodowanymi utratą więzi rodzinnej. Prawda jest zaś taka, że bez względu na przyjęty model wychowawczy, zagubiona czuje się młodzież pozbawiona emocjonalnego wsparcia ze strony rodziców. Część wolnościowych nastolatków  odczuwa dysfunkcję właśnie dlatego, że w wyborze własnego sposobu na szczęścia nie miało zapewnionego ich wsparcia. Młodzież z przeciętnych rodzin podporządkowała się natomiast narzuconym wymogom, dała się wbić dorosłym w nie swój schemat. Nie pije alkoholu, bo takie są oczekiwania rodziców, a nie dlatego że nie chcą go pić z własnej woli. Dorośli w stosunku do niepodporządkowanej młodzieży, nigdy nie użyliby słowa "wolni", bo wolność jest przypisana wyłącznie im. Z góry uznali więc wolnościowych nastolatków za zaniedbanych, i nigdy nawet nie zapytali, czy nie są szczęśliwi właśnie dzięki temu, że rodzice o nich nie dbają, poprzez sprowadzenie ich do życia jakie mają pozostali rówieśnicy, a dbają na zupełnie inny sposób- pozwalając na samodzielne osiągnięcie własnego szczęścia i udzielając im w tym wsparcia.