Sposób rezerwacji praw hierarchicznych

Celem praw hierarchicznych jest wyznaczenie czynników hierarchii społecznej. Tożsamość dorosłych pełni rolę mechanizmu prześladowczego, skierowanego przeciwko nieletnim, którego zadaniem jest zapewnienie dorosłym wyłączności w korzystaniu z tych praw. Sposób rezerwacji praw hierarchicznych wiąże się ze skrajnie kontrastowym podejściem w zależności od tego kto dopuszcza się zachowań, tworzących hierarchię społeczną. Rezerwacja polega na: 1/ przyjęciu pozytywnej postawy wobec osób dorosłych dopuszczających się tych zachowań: a/ poparcia, b/ akceptacji (swoboda seksualna) lub c/ ochrony przed odpowiedzialnością społeczną a/ dyskoteki są miejscem, do którego prawo wstępu przysługuje wyłącznie pełnoletnim b/ intymność seksu podlega ochronie jako ważna, integralna część życia człowieka a perwersje tworzą ludzką seksualność tak samo jak zwykły seks c/ Korzystanie z praw hierarchicznych przez dorosłych nigdy nie powoduje obniżenie statusu społecznego. Gdy członek społeczeństwa dorosłych naraża się na takie konsekwencje (hałasowanie pod wpływem alkoholu), przed odpowiedzialnością społeczną chroni go kultura masowa. Dlatego temat schlanych meneli robiących z miasta chlew nie jest w ogóle poruszany przez media a osób w stanie upojenia alkoholowego nie pokazuje się w telewizji czy filmach. oraz 2/ przemocowej obronie praw hierarchicznych, wyrażającej się w agresywnym traktowaniu nastolatków naruszających czynniki hierarchii. Osoby nieletnie korzystające z praw hierarchicznych są nieszanowane i uważane za zaniedbane dzieci. Swobodny seks nastolatków postrzegany jest stale w kategoriach degeneracji, patologii i zepsucia moralnego. Ciągłe oburzenie dorosłych wywołują nastoletnie dziewczyny uprawiające przypadkowy seks, korzystanie z usług prostytutek przez 16-letnich chłopców czy seks uczniów w toalecie szkolnej. O zapewnieniu nastolatkom jakiegokolwiek prawa do intymności seksu nie może być zatem mowy. Jeszcze większe i bardziej bezpośrednie skutki społecznej wyłączności dorosłych na wszelkie zarezerwowane im zachowania niepełnoletni ponoszą w kwestii swobody przebywania w nocy poza domem i dostępu do nocnych obiektów rozrywki. Dla komfortu rozbydlęcania się schlanej hołoty i poczucia jej elitarności podczas zabawy w "klubach dla dorosłych", nastolatkowie nie są wpuszczani na dyskoteki a często w ogóle pozbawieni są przez rodziców możliwości wyjścia w nocy z domu. Aby skuteczniej nie dopuścić młodzieży do "własnych praw", dorośli prowadzą przeciwko nastolatkom stałą ogólnospołeczną nagonkę, negatywnie opisującą młodzież, która przed pełnoletnością chodzi na dyskoteki, uprawia seks, pije alkohol czy zakłada ubiór przeznaczony dla dorosłych kobiet. Nagonka ta zawsze odwołuje się do całej populacji nastolatków, a nie tylko jej części używającej "nieswoich" praw, co sprawia ogóle wrażenie jakby z praw hierarchicznych korzystali wszyscy nastolatkowie (mówi się "nastolatki chodzą na dyskoteki, piją alkohol czy uprawiają seks", a nie "część nastolatków chodzi na dyskoteki, pije alkohol czy uprawia seks"). Stosowana retoryka zwiększa efekt propagandowy, a w efekcie powoduje większe zaszczucie nastolatków, co w zamierzeniu ma prowadzić do skuteczniejszej obrony władzy hierarchicznej. Pełne podporządkowanie się wymogom hierarchii w oczach hierarchistów postrzegane jest natomiast jako normalny stan rzeczy i w związku z tym też nie przynosi nieletnim jakiejkolwiek gratyfikacji w postaci wzrostu szacunku. Dlatego w ogólnym rozrachunku dorośli pomiatają wszystkimi niepełnoletni- zarówno naruszającymi władzę hierarchiczną jak i ją respektującymi. Sposoby obrony praw hierarchicznych praw przez dorosłych zostały szczegółowo omówione w tematach, poświęconych tym prawom.

podsumowanie
Konsekwencją rezerwacji praw jest wychowanie na trzy lata. Dorośli oburzają się postępowaniem nastolatków nie dlatego, że uważają je za moralnie niewłaściwe i chcą ich nauczyć innego wzorca wartości. Poprzez agresję słowną bronią swojej naruszonej dorosłości, manifestując jedynie wyłączność " na dorosłe zachowania" dla samych siebie. Nastolatkowie przejmujący wszelkie hierarchiczne prawa spotykają się ze strony dorosłych z lawiną werbalnej przemocy. Te same zachowania, gdy wykonują je dorośli, są natomiast powszechnie akceptowane. Z punktu widzenia istoty wychowania, mającego za cel wskazanie całożyciowych wartości, obecnie prowadzone "wychowanie" stanowi radykalne zaprzeczenie tej idei.